تفاوت مهندس كولائيان با بسياري از تاريخ نگاران و تاريخ پژوهان سنتي دراين است كه آنان مي كوشند آنچه را كه در كتاب هاي پيشينيان نوشته شده را واو به واو از بر كنند و به آن وفادار باشند يعني كوشش ايشان بر اين پيش انگاره استوار است كه آنچه از تاريخ خوانده اند صد در صد رخ داده و واقعي است در حالي كه آقاي كولائيان نخست با توجه به نشانه هاي زباني، فرهنگي و حتي ژنتيكي در روايت هاي تاريخي تحميل شده بر ما ترديد كردند سپس در پي سرنخ هاي به جا مانده از آن گذشته دور فراموش شده قوم ما در زبان و تاريخ شفاهي آميخته به افسانه مردم محلي برآمدند و بي باكانه در آن روايت ها بازنگري كردند و نخواستند واقعيت را قرباني همرنگي با جماعت نامبرده كنند مهم اين نيست آيا روايت ايشان از خاستگاه قوم ما درست هست يا نه بلكه مهم راهي ست كه ايشان براي مورخان جوان نو انديش گشودند و به ما و ايشان آموختند كه گاهي براي رسيدن به حقيقت بايد چشم ها را شست و جور ديگر نگريست و ديدي نو به موضوعات كهن و پذيرفته شده داشت

ازصمیم قلب میگم خدا خیرتون بده که علامت سوال را که در ذهنم سالها بوده پاک کردین جای ان دریایی از اگاهی واطلاعات ارزشمند قرار گفت

برادر و دوست گرامی جناب آقای صادقی مدیر سایت وزین مازندنومه با تشکر از اهتمام و دغدغه فرهنگی جنابعالی ...به گمانم بحث های طرح شده آقای مهندس کولاییان حتی برای نقد هم مناسب نیست ...ملاحظات این چنینی در چرخه ی پدید آمدن یک نظریه و دیدگاه علمی را طی نمی کند.گاهی پرسش های جناب ایشان بسیار پرسش های خوبی است اما یافته ها و چیدمان یافته ها و نتیجه گیری ایشان به دور از نظرگاه های علمی است...پاینده باشید.به زودی نوشته ی کوتاهی را در همین باره تقدیم خواهم کرد.

به نظر من پافشاری بیشاز حد آقای کولائیان برای القای این نکته که واژهای تبری ریشه در سانسکریت یا زبان هندی دارد واقعا عجیبه. ایشون در پشت جلد کتاب «مازندرانی و سنسکریت کلاسیک» نوشته‌اند که: و از میان واژه‌های مشترک یا نزدیک‌بهم بین مازندرانی و سنسکریت شاید تعداد بسیار قلیلی در دیگر زبانهای ایرانی دیده می‌شود در صورتی که در همان کتاب شمار فراوانی از واژه‌های تبری که دارای ریشۀ سنسکریت دانشته شده‌اند به وضوح در فارسی هم کاربرد دارند. این که واژه‌ای بین تبری و ساسکریت مشترک باشند دلیل نمی‌شود که آن واژۀ تبری را از ریشۀ سنسکریت بدانیم بلکه این موضوع به هم‌خانواده بودن دو زبان برمی‌گردد.جای بحث نیست ولی آقای کولائیان هم در مثال‌آوردن‌هایشان و هم در ربط دادن معنی دو واژه پافشاری عجیبی بر نزدیک نشان دادن قرابت بین تبری و سنسکریت دارند.

با درود به اقای کولاییان من به شما افتخار میکنم...سپاس از شما...

جناب کولاییان در کارهای قبلی شان نیز نشان دادند که بر یکسری از پیش فرض های تاریخی نادرست که در ذهن شان شکل گرفته اصرار می ورزند ، اینجانب چندین بار حضوری این نکات را به ایشان تذکر دادم . متاسفانه ایشان بدون هیچ گونه تحصیلات دانشگاهی و شاگردی کردن اساتید بزرگ تاریخ وارد گود شده اند و به بیراهه می روند . فرمایشات ایشان نه تنها مشکلی را حل نمی کند بلکه مشکلات جدیدی را بوجود می آورد و به عبارت بهتر کار مورخان بعدی را دشوار می سازد. عرصه علوم انسانی و بخصوص تاریخ در سرزمین ما متاسفانه جایگاه برخی از این افراد شده است . اگرکسانی چون نگارنده که تحصیل کرده تاریخ است ، مطب پزشکی دایر کند پس از چندی به عنوان پزشک قلابی دستگیر و به محاکم قضایی تسلیم می شود اما هیچ گاه مورخ قلابی ، اقتصاددان قلابی ، جامعه شناس قلابی و ... مطرح نیست. بدین ترتیب عرصه برای چنین افرادی مهیا می شود . باید دانست تاریخ علم است و برای پژوهش و مطالعه و بررسی در آن باید شاگردی کرد و روش تحقیق تاریخ ، فلسفه تاریخ و بسیاری از دروس را در کلاس درس اساتید بزرگی چون دکتر رضا شعبانی ، دکتر احسان اشراقی ، دکتر الهیار خلعت بری ، ، دکتر عطاالله حسنی و صدها استاد فرهیخته صاحب جایگاه علمی در ایران و جهان گذراند تابتوان مجوز پژوهش تاریخ را از این بزرگان دریافت کرد . سپاس

با تشکر از دوست موافق و نیز دوست نا موافقی که حرف زدن را مشروط دانست . شرط او تایید استاد است .الته این شرط کمی دشوار است چرا منظورشان از استاد را ما نمی دانیم کدام کس است . ایشان هم از قرار نامش را نمی داند !! خارج از کشور ،که متاسفانه مازندرانی و زبان او را چندان نمی شناسند پس چگونه به دوست منتقد ما پیغام برسد که فلانی درست یا نادرست می گوید ؟ مثل این یکی http://moris.blogsky.com/1392/06/11/post-690/
حال ،نوبت به نشریات علمی داخل و نشریات شمال ایران می رسد مثل این ها http://www.noormags.com/view/fa/articlepage/467968 ؛ و یا این اظهار نظر
http://kulaian.com/Content/Mazandaran-and-History/930211002234.html
از قرار، این ها که اصلاً به سمع و نظر دوست ناموافق ما نمی رسند. ایشان نشرات گیلانی را که به هیچ می گیرند ، مانده ایم که این جا چه کار باید کرد ؟ چه کار باید کرد تا از سوی ایشان اجازه حرف زدن داشته باشیم !!؟ به خصوص که گناه دیگران را نیز به حساب ما می نویسند و مطلب آمیخته به طنز نویسنده یی محترم را داخل حساب ما کرده اند !!
راستیش، همین اندازه توجه هم از سوی ایشان و امثال ایشان امیدوارکننده است همین نیز جای تشکر دارد . با استفاده از فرصت توصیه می کنم اگر به مازندرانی صحبت می کنند، نیاز چندانی به رای دیگران ندارند و بهتر است مطالب را خود خوب بخوانند به داوری بنشیند . برای داوری البته نیاز دارند که علاوه بر مازندرانی، کمی هم انگلیسی بدانند و آشنایی کافی با تاریخ ایران و هند باستان و تاریخ یونان داشته باشند . با پوزش از ایشان و تشکر مجدد از همه دوستان
www. Kulaian.com

پس انگلیسی آن تصحیح شود

این هم از افاضات جدید-
بهتره نظر خود را برای یک بار هم که شده در مقاله ای در یک مجلۀ معتبر علمی و پژوهشی مرتبط در داخل یا خارج از کشور که استادی متخصص داوری آن را بر عهده داشته باشد به چاپ برسانید. نه این که نظرات خود را کتاب کنید و ارجاع به همون کتابهای خود دهید. تازه برخی از کتابهایی که در مازندران به چاپ نرسید و رفت گیلان چاپ شد.
یه مدت سر از سنسکریت در آوردیم چندی پیش هم با یک شیرینی، سر از چین درآوریدم. انگار یک سری آدمهای علف خوار و شکارچی و امثالهم از نسل انسانهای نئاندرتالهای غار کمربند و هوتو، اینجا زندگی می کردند که منتظر حضور مردمانی به همراه گاوشان از هند و هنر شیرینی پزیشان از چین بودند.

سپاسگزارم از آقای درویشعلی کولائیان برای دغذغه های فرهنگی و هویت جویانه شان. امیدوارم این راه که شما گشودید پر رهرو باشد